Es Hasakind, es Hasakind,
heilt ond hält sich’s Bäuchle.
D’r Papa secht mit strengem Fenger
Kend, m’r derf net heuchle!
Ha noi, schreit’s Hasakind, em Wengert
han i frische Trauba gsäh,
han blos oine davo g’essa
ond jetzt duad mei Ranza weh
wia a scharfes Messer!
Ha no, du hasch es Ranzablitza,
secht d’r Papa ond denkt noch.
Du bleibsch heid vorm Eigang sitza,
sonschd kommt des Zeig im Neschdle hoch!
© by Marion Schimmelpfennig, Werbetexter