Es Hasakind, es Hasakind,
kuschelt sich ins Neschtle,
do kommt sei Papa g’hoppelt gschwind
ond gibt’em noch a Fläschle.
Es Häsle nuggelt an d’r Flasch
ond macht sei Näsle dabei kraus,
do macht d’r Papa uff sei Dasch
ond holt a große Decke raus:
„Nachts isch des saumäßig kalt,
am Bauch, am Fuaß ond au am Arm,
drom hend älle Tierle em Wald
a dicke Deck, no isch’s schee warm.“
© by Marion Schimmelpfennig